بروز برخی عوارض بدنبال هر عمل جراحی محتمل است.در مورد ختنه هم یکسری عوارض ممکن است دیده شود که زیلاً به آنها اشاره میشود.

  • خونریزی: شایعترین عارضه پس از ختنه است. در روش حلقه این عارضه به ندرت اتفاق می افتد.در روش جراحی ( سنتی) و سایر روشها این عارضه شایع بوده و بالقوه خطرناک است.

 

  • عفونت: این عارضه در انواع روشهای مرسوم ختنه محتمل است. علت آن بیشتر دیر به دیر عوض کردن پوشک و آغشته شدن ناحیه عمل به مدفوع شیرخوار است.

 

  • چسبندگی: پس از ختنه به هر روشی که انجام بشود محتمل است.معمولاً هر چه فرد ختنه شده چاقتر و چربیهای آن ناحیه( ریشه آلت تناسلی موسوم به ناحیه پوبیس) بیشتر باشد احتمال بروز آن هم بیشتر است.

 

  • تورم و قرمزی: تاحدی تورم و قرمزی پس از ختنه و دستکاری محل مورد نظر طبیعی است ولی در صورتیکه بیش از اندازه باشد ممکن است نشاندهنده عفونت و یا جمع شدن خون ( هماتوم) در ناحیه مزبور باشد.

 

  • تنگی مجرای ادراری:یکی از عوارضی است که بدنبال ختنه( به هر روشی که انجام گیرد) محتمل است. علت آن بروز التهاب در نوک مجرا( معمولاً به علت تماس مداوم و طولانی با مدفوع یا ادرار نوزاد) ناشی از دیربه دیر عوض کردن پوشک شیرخوار میباشد.در صورت بروز ممکن است نیاز به ترمیم به روش جراحی وجود داشته باشد.

 

  • درد: درد پس از ختنه طبیعی است و معمولاً یک شبانه روز طول میکشد.( بسته به سن انجام ختنه طول مدت درد میتواند متغیر باشد، هر چه نوزاد یا شیرخوار زودتر ختنه شود این درد هم کمتر است.)

  • جابجایی حلقه:جابجایی حلقه به پشت حشفه عارضه خیلی نادریست که در بعضی از نوزادان ختنه شده عارض میشود.بدلیل عوارض این جابجایی ایجاد میکند باید هرچهسریعتر حلقه برداشته شود. از علائم جابجایی حلقه نمایان شدن کل و یا قسمت زیادی از سر آلت جلوتر از حلقه است و باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید.